'Als je personeel iets overkomt, voel je je toch ongelukkig’

“Ongelukken op je bedrijf, dat wil je echt niet”, aldus Linda.  ”Je hebt een persoonlijke band met mensen. Dan voel je je heel ongelukkig als er iets met hen gebeurt.” Wij werken met een groep van rond de 90 mensen die bijna allemaal in vaste dienst zijn. Dat vinden we plezierig. Dit vullen we aan met scholieren. Omdat de arbeid bij het rozengewas vooral in de ochtenden plaatsvindt, werken wij veel met parttimers. 

Linda: “Het is lastig te omschrijven of dat zo is. In de zomer zijn het lange dagen maar de meeste medewerkers werken parttime. We werken veel met parttimers die ook rekening moeten houden met hun gezin of mantelzorg. Het zijn heel veel verschillende vaste werkroosters maar bij elkaar klopt de puzzel. In de zomer is het extra druk. Onze mensen zien de productie en weten dat het af moet. Het blijft altijd belangrijk om veilig te werken. In de schuur werken we met bosmachines en pakken we in. Dat het belangrijk is om op te letten of de veiligheid niet omzeild wordt, daarvan zijn we ons erg bewust”. Maar soms zijn het juist kleine dingen die grote gevolgen kunnen hebben zoals het op de buizen onderin het gewas lopen. Daar glij je heel gemakkelijk vanaf.

Ook al zijn niet alle medewerkers Nederlands van oorsprong, bij Van der Hulst is de afspraak dat iedereen Nederlands spreekt. Dit is een voorwaarde bij de sollicitatie. “Dat is ook gemakkelijker als het om veiligheid gaat” aldus Linda. Jaarlijks organiseren zij een veiligheidsinstructie voor de medewerkers. We zitten dan bij elkaar en lopen met de medewerkers alle punten door. Ze kunnen vragen stellen die wij dan meteen beantwoorden”. Linda vertelt dat dit nu, met de huidige corona omstandigheden, lastig is uit te voeren. “We konden niet allemaal tegelijk in de kantine. We houden in meerdere etappes pauze, waardoor je nooit compleet bent. En je wilt toch interactie hebben met de gehele groep. Dat is waarom we de veiligheidsinstructies dit keer op papier hebben gestuurd, met de vraag te tekenen dat ze de inhoud gelezen hebben. Met z’n allen bijeenkomen is natuurlijk effectiever. Dat is helaas nu niet uitvoerbaar. “

Bij Van der Hulst hebben ze ook een preventiemedewerkster aangesteld. Zij is het aanspreekpunt voor de medewerkers. Afgelopen jaar werd de RI&E geactualiseerd en zorgde zij voor het bijvullen van de EHBO trommels en de andere onderdelen die nog niet in orde waren volgens de RI&E. Linda: “Het blijft natuurlijk belangrijk dat onze mensen zich, uit zichzelf, aan de veiligheidsvoorschriften houden. Peggy is geen politieagent en is ook niet steeds op alle 3 de locaties. Gelukkig zijn onze bedrijfsleidsters ook alert op veilig werken.“

“We hebben korte lijnen en veiligheid is altijd onder de aandacht. Vooral bij de begeleiding van de scholieren. Daar is het echt noodzakelijk. Ja soms gaat er wel eens wat mis. Bijvoorbeeld een glijpartij. Er liggen bladeren op de grond en de omgeving is vochtig. Dat kan modderig en glad worden. We kijken dan direct hoe we dit in het vervolg kunnen voorkomen. Gladheid voorkomen kan op sommige plekken bijna niet. Daarom vragen wij onze medewerkers om schoenen met een goede grip te dragen. De medewerkster die uitgleed, zat lang in de ziektewet. Gelukkig zijn we wel goed verzekerd.“ 

Linda is zich bewust van haar verantwoordelijkheid en erkent het belang om medewerkers bewust te maken van de gevaren. Hierover is ze met de medewerkers in gesprek. Linda: “Die komen gelukkig ook zelf met oplossingen naar de preventiemedewerker of bedrijfsleiders. Daarnaast is er op iedere locatie een calamiteitenplan met een overzicht wat er gedaan moet worden als brand uitbreek of een ongeluk gebeurt. Hierin staat ook wie wanneer gebeld moet worden en waar iedereen zich moet verzamelen.”

Bij Van der Hulst hebben ze de RI&E laten controleren door Stigas. Ook is er de jaarlijkse audit vanuit de GAP. Linda moet een beetje lachen om het jaarlijks ijken van de weegschaal voor de kunstmeststoffen en gewasbeschermingsmiddelen. Linda: “Van de GAP moeten wij werken met een geijkte weegschaal maar dat is een behoorlijke kostenpost. Dan is het goedkoper om ieder jaar bij de Action voor iedere locatie een nieuwe weegschaal te kopen. En dan is daarmee de veiligheid ook geregeld”. Ondanks dat is Linda blij met de controles. Een jaar is zo voorbij en het is een mooie stok achter de deur om, met enige regelmaat, stil te staan bij veiligheid. Zoals de controle op het gebruik van de spuitmaskers, oogdouches, brandblussers en het invullen van een ongevallenregister. Dit maakt inzichtelijk waar je als onderneming mee aan de slag moet. 

“We werken in een rozenbedrijf dus dan haal je wel eens iets open, ook al draag je handschoenen. Mijn broer kreeg een roos in zijn oog. Daar had hij best pijn van. Hij duwt een takje opzij en die springt terug. Doorn in zijn oog en kras op zijn hoornvlies. Het is allemaal gelukkig weer hersteld. Toch blijft het opletten. Er kan zo veel gebeuren. Een scholier die de rozenschaar (knipschaar) verkeerd op de kar legt en daar in grijpt. Gelukkig spreekt het personeel elkaar daar wel op aan. Vooral de bedrijfsleidsters doen dat. Je moet echt opletten. Soms zijn het kleine aandachtspunten met grote gevolgen. Een ander voorbeeld is de waterbak, dat zijn zware karren. Een medewerker duwde de kar niet, maar trok hem. Hij kreeg hem tegen zijn enkel. We spraken toen af om de waterbak om te keren op het middenpad en te duwen in plaats van te trekken. Het is soms zo simpel. Maar met een groep van minimaal 20 scholieren heb je je handen vol aan een goede begeleiding. 

“Communicatie blijft toch wel het belangrijkste aandachtspunt bij voorkomen van ongelukken”, aldus Linda als wij haar vragen naar wat zij belangrijk vindt. “Wij ervaren dat op het moment dat patronen veranderen, zoals bij het ruimen van het gewas. Dan rijden machines op andere plaatsen en moet je heel goed in de gaten houden dat daar geen mensen langs lopen. We hebben dan letterlijk mensen met lichtgevende hesjes die het ‘verkeer regelen’. 

Linda herkent de top 5 van Interpolis rondom veilig werken. Linda: "Belangrijk om hier zorgvuldig mee om te gaan. Dat is ook waarom bij ons alleen de eigenaren zelf met gewasbeschermingsmiddelen werken. Dat doen we met een spuitrobot, in de avonduren als er geen medewerkers zijn. Nu in de winter duurt het langer tot het gewas op tijd droog is, dus dan begin je in de middag. Dan wil je niet dat iemand in de buurt is. Die robot gaat zelf zijn werk doen, zoekt zelf zijn rijen. Klaarmaken van de spuitbak doen alleen de ondernemers zelf. Mijn broers hebben allemaal een spuitlicentie. Ook de kunstmestbakken worden alleen door de ondernemers gevuld en bedient."

“Ook met Peter Cuppen, specialist glastuinbouw van Interpolis, heb ik over het bedrijf gelopen om te kijken naar veiligheid. Ik wil daar graag aan meewerken. Vanuit zijn ervaring rondom schades deelde hij wat tips met mij waarmee we aan de slag gaan. Zo spraken we over het uitruimen van gewassen en het oprollen van doeken. Ook dat moet veilig constateerden wij samen. Van te voren een goede instructie over de oprolmachine en een check op de noodstoppen op de machine. Evenals de controle of die draaiende delen wel voldoende afgeschermd zijn en vooral of we voldoende afstand houden tot de machines? Belangrijk is het goed instrueren van de eigen medewerkers voor wie dit specifieke werk maar hooguit 1 of 2 dagen per jaar voorkomt. Ze moeten zich bewust zijn van de gevaren die ze op het eerste gezicht niet zien. Het is goed dat er andere ogen meekijken en dingen zien waarvan je kunt leren."

Van der Hulst Rozenkwekerij wordt gerund door Koen, Mark, Paul en Linda van der Hulst. De 3 boers beheren ieder 1 van de 3 glastuinbouwbedrijven van elk 3 ha in glastuinbouwgebied ‘De Reindonk’ in America/Meterik. Linda is verantwoordelijk voor personeel en administratie. Het assortiment van Van der Hulst bestaat uit grootbloemige rozen. Zij staan bekend om de vele kleuren waarvan zij 15 soorten leveren aan de veiling en de eigen bloemenwinkel.