'Veiligheid staat bij mij op één'

Fruitteler Hans Vos uit Dinteloord (Noord-Brabant) bouwt op zijn erf een permanente huisvesting voor 12 seizoenmedewerkers en voorzieningen voor een tijdelijke uitbreiding met woonunits naar 36 medewerkers. De ondernemer investeert daarmee als goed werkgever in zijn tijdelijke personeel. Nu het steeds lastiger is om seizoenmedewerkers uit Oost-Europese landen te vinden en te binden, zijn goede en veilige voorzieningen voor hen steeds belangrijker.

Het bedrijf en de boomgaarden van Vos liggen vrijwel langs de snelweg A4. Het omvat 22 hectare appels en peren.
De ondernemer heeft geen vaste mensen in dienst. 4 mensen uit de buurt werken vaak mee, vooral tijdens de fruitpluk en bij het sorteren. Daarnaast schakelt hij Poolse seizoenmedewerkers in tijdens de pluk. Het aantal Poolse medewerkers groeit dan tot 35. Ook voor de snoei schakelt Vos Poolse mensen in. Tijdens het gesprek aan de keukentafel zijn 4 Polen in de boomgaarden aan het snoeien, vertelt Vos.
Als hij partijen fruit moet afleveren schakelt hij de Nederlandse medewerkers bij in. ‘Dan kun je gaan!'

De fruitteler deed in het verleden voor het snoeien vaak een beroep op de medewerker van de bedrijfsverzorging. Die had het snoeien goed onder de knie. Maar ook daar werd het steeds moeilijker na het met pensioen gaan van de vaste snoeier om goede nieuwe mensen te krijgen. Daarom schakelde hij over op Polen. Die hebben veel minder ervaring met snoeien. Daarom paste hij de opbouw van de bomen en de manier van snoeien zo aan dat ongeschoolde medewerkers het snoeiwerk kunnen doen. Dat betekent dat hij de snoeiers soms heel specifieke opdrachten geeft, om voor alle bomen dezelfde type takken te snoeien. In een volgende ronde krijgen de snoeiers een andere opdracht. Het snoeien gaat dan niet in 1 ronde, maar in 2 of 3 ronden.

De ondernemer merkt dat het lastiger wordt om Poolse mensen te vinden én te binden. Een belangrijke oorzaak daarvan is de toenemende welvaart in Polen. Er zijn meer banen en de lonen stijgen. De meeste Poolse medewerkers komen wel elk jaar terug om te plukken. De eersten beginnen voor de zomer al te appen met de vraag of ze weer kunnen komen.

‘Als ik goed voor hen ben, zijn ze dat ook voor mij’, lacht hij. Als er bijvoorbeeld iemand ziek is, rijdt hij mee naar een dokter. Onder andere om hen te helpen als tolk. Een aantal van zijn tijdelijke mensen woonde tot nu toe altijd in een groot huis in het dorp Dinteloord. Maar dat is eindig, omdat de eigenaar van het huis er een andere bestemming aan wil geven. Hij huurde voor zijn medewerkers ook altijd vakantiewoningen en stacaravans op een camping. Maar niet alle bewoners van het vakantiepark stellen de komst van Oost-Europese seizoenwerkers op prijs. Daarom zocht Vos naar andere opties.

Hij ontwikkelde een plan voor een permanent verblijf voor 12 personen, met daarbij units voor een tijdelijke uitbreiding tot 36 personen, tijdens de pluktijd.

De vergunning van de gemeente was geen probleem, vertelt de ondernemer: ‘De gemeente wilde graag meewerken; die wil geen arbeidsmigranten in gezinswoningen.’ Inmiddels is het grondwerk al gebeurd en alle leidingen zijn ingegraven.

Vooruitlopend op de komst van het permanente verblijf plaatste Vos vorig najaar al een aantal grote containerunits voor zijn tijdelijke mensen. Alles leek goed te gaan tot vlak voor de pluk, toen de leverancier belde met de mededeling dat hij de containerunits niet kon leveren omdat ze langer nodig waren bij het vorige project. Het lukte Vos nog net om de units toch op tijd te plaatsen. Het waren ruime units, met douches, wc’s en een royaal keukenblok. ‘De mensen waren er heel tevreden over’, vertelt Vos.

Hij wil dat ze dat ook zijn over de nieuwe tijdelijke en permanente huisvesting. ‘Het moet goed zijn’, stelt de ondernemer. Met de door zijn tussenpersoon ingeschakelde risicospecialist Ronald de Milliano van Interpolis nam hij het hele plan door. Op enkele details na was het al prima in orde. Alle appartementen hebben bijvoorbeeld een eigen buitendeur, worden gescheiden door brandwerende wanden en voorzien van gekoppelde brandmelders.

Sectormanager Melissa van de Kam van Interpolis, die ook is aangeschoven, geeft aan dat het belangrijk is dat ondernemers tijdig overleggen met hun verzekeraar als ze willen investeren in huisvesting. ‘Dan kunnen we meedenken over de juiste maatregelen en materialen.’

Ze adviseert Vos om het agrarische keurmerk flexwonen aan te vragen voor de huisvesting. De ondernemer is er mee bezig. Want hij wil dat de huisvesting aan alle eisen voldoet. ‘Veiligheid staat bij mij op één’, benadrukt de fruitteler.

Maakt u gebruik van seizoenarbeiders en wilt u ook de huisvesting regelen? Zorg voor een (brand)veilige woonruimte en lees onze tips.

Neem contact op met uw verzekeringsadviseur. Hij of zij kan u in contact brengen met een agrarisch specialist bij u in de buurt.